Keşmekeş sevdanın oyuncusuyum
Baş roldeyim amma ilk ölen benim.
Gönlüne girenin sonuncusuyum,
Taşımazsa aşkı, ilk çıkan benim.

Artık sevmemeye söz verdim amma,
Söz konusu sensen o söz muamma
Sevgime karşılık vermezsen anla,
Seni hayatından ilk silen benim.

İsyan et bahtına, yık yak köşkünü
At üstünden servet şöhret kürkünü
Taşınmaz kıldığın ağır yükünü
Bıkıp usanmadan tek çeken benim.

Tanımazsan bir sor kim ki bu veli
Akıl mı bıraktın, eyledin deli
Normal görünürdüm senden ezeli
İlhan’ım aşkınla, deliren benim.


DİVANEYİM BEN

Sevdiğim aklımı başımdan aldın,
Sanma çok mutluyum, divaneyim ben.
Bir uçsuz bucaksız deryaya saldın,
Sanma bahtiyarım, boğulmuşum ben.

Dipsiz kuyularda çıkış ararken,
Aşk oduyla için için yanarken,
Yanıp sönmez közlerime bakarken,
Sanma o nar benim, pervaneyim ben.

Pervane dönerken aşk çemberinde,
Bir köleye döndüm senin elinde,
Dikenlere düştüm gülzar içinde,
Sanma ki bülbülüm, mestaneyim ben.

Coşma gönül coşma azgın sel misin?
Bahçemi virane eden yel misin?
Dünyadan bir İlhan geçti der misin?
Yaşanmadan biten bir hayalim ben